Güven

Hayatta yaşadığımız en büyük problem. Belki de hayattan aldığımız ilk ders. Küçükken anneniz ya da babanızın size söylediği şeyin doğru olmadığını öğrenince yaşadığınız o hayal kırıklığı ya da belki daha şanslısınızdır da okulda arkadaşınız zedelemiştir güveninizi.Zaman geçtikçe daha büyük parçalanmalar belki de. Peki sizce kendimize karşı güvenimiz?

Aile baskısı, bazı şeylerde başarısızlık ya da 'sen sus, sen ne anlarsın' gibi cümleler..

Kendimize güvenimizi zamanla azaltan etmenler değil mi?

Şimdi çevremizdekilere ve kendimize güveniyoruz. 

Yapma insanlara güven olur mu demeyin. 

Güven sizin içinizde var, dışarda yemek yerken aşçısına, otobüse binerken şoföre, iğne vurdururken hemşireye güveniyorsunuz farkında olmadan.

Bu yüzden içinizdeki o güvene sarılın.

Etrafınızdaki insanlara güvenmekten korkmayın güveninizi kırmaları onların ayıbı, siz güvenerek hata değil insanlık yapmış olursunuz. Çevreye güvenmek kendinize güveninizle etkileşimli bence. 

Etrafındakilere  güvenmeyi bırakan insan zamanla kendine de güvenmiyor ve ortaya 'ben yapamam', 'ben anlamam', 'ben başarısızım' gibi cümleler çıkıyor. 

Bu yüzden başkalarına güvenmek üzerinde durdum. 

Şimdi gelelim diğer etmenlere:

Ailesel ve çevresel baskılar. 

Yıllarca etkisini sürdürdüğü için aşılması ve kazanılması en zor olanı bu. Çünkü o denli kabul ediyor ki tek başına hiçbir şey yapamayacağını yapsa bile başkası sayesinde olduğunu düşünüyor. 

Bu tarz insanlar çevrenizde varsa bir destek almalarını sağlayabilirsiniz.Bu yapıda insanlar genelde sessiz içlerine kapanık,toplum önünde konuşamayan pek fazla arkadaş edinmeyen hatta genelde çoğu zaman uyuyan insanlar oluyor. Biraz inceleme fırsatınız olursa bir defterleri olduğunu ve sürekli bir şeyler yazdıklarını fark etmeniz mümkün. 

Çok başarılı etrafı tarafından takdir edilen birinin peş peşe başarısız olması. 

Bu da bir anda çöküş yaratan etmen bence. Çünkü herkes bir beklenti içinde ve kişi daha önce bu beklentileri karşılamış ama bu sefer peş peşe başarısızlık. Bir anda yıkım. Şunu unutmayın ki her zaman mükemmel olmak iyi bir şey değil ki her zaman mükemmel de olunmaz. Bu yüzden yaşadığınız sallantılar sizi yıkmasın daha çok güçlendirsin.

Kendinizi ve çevrenizdeki her şeyi acı tatlı sevin, inanın ve güvenin. Bu üç temel duygu her daim sizinle olsun. Çabalayın. Güvenmekten korkmayın. Korktuğunuz ne varsa üstüne gidin. Kendinizi olduğunuz gibi kabullenin ve kusurlarınızı sürekli yüzünüze vuran insanlarla çok da samimi olmayın.

Çevrenizdekileri oldukları halde kabul edin değiştirmeye çalışmayın. 

Her şey sizin elinizde yalarken hayatı kendinize cehennem etmeyin. 

Çok sevdiğim bir söz vardır hayatımı etkileyen bu sözü yazarak da bitireyim. 

"Başkaları cehennemdir."